Elementem skończonym
Encyklopedia PWN
mat. teoria poświęcona badaniu niezmienników form (i układów form) poddanych działaniu pewnej grupy G przekształceń liniowych.
statyst. zbiór zjawisk, obiektów lub osób (np. zbiór mieszkańców Polski) zróżnicowanych ze względu na pewną cechę ilościową (np. wysokość dochodów) lub jakościową (np. płeć), opisywany metodami statystycznymi, o którego własnościach wnioskuje się na podstawie pewnej jego reprezentacji (losowa próba);
mat. jedno z podstawowych pojęć algebry liniowej; funkcję f z przestrzeni liniowej V w przestrzeń liniową W, f: V → W, gdzie V i W są przestrzeniami liniowymi nad tym samym ciałem K, nazywa się p.l., jeżeli zachodzi równość f(λx + μy) = λf(x) + μf(y) dla dowolnych λ, μ ∈ K i x, y ∈ V.
punkt
mat. w aksjomatycznym ujęciu geometrii — jedno z pojęć pierwotnych (podobnie jak prosta i płaszczyzna); w matematyce współczesnej p. (lub elementami) są nazywane różnego rodzaju przedmioty badań mat., tworzące rozmaite zbiory (przestrzenie);
[łac.],
